Zamanla Qiuci, tarihe geçti ve yerini Kuçar aldı. Ancak Kuçar da, tıpkı İpek Yolu’ndaki ünlü kentlerden Qiuci gibi cazibesini sürdürüyor.
Tekerlek büyüklüğündeki nang
Her sabah, tandırdan yeni çıkarılan nangların kokusu, tarihin kent Kuçar’ın günlük hayatını başlatıyor. “üç gün et yememek olur, ancak nangsız gün olmaz.” Xinjiang Uygur Özerk Bölgesi genelindeki nanglar çeşitli biçimlerde olabilir, ancak sadece Kuçar’daki nang tekerlek gibi büyük ve bir tarafından bakıldığında diğer yanı görülecek kadar ince olur.
Hamur açılırken ne kadar su koyulacağı ve mayalama süresi, bir nang’ın büyüklüğünü belirler. Kuçar’daki nangın inceliği, tandırdaki ateş ve ustanın zamanlama becerisine bağlıdır. Bu beceri, nesilden nesile aktarılıyor.
Doğu ile batının kesiştiği noktada yer alan Kuçar
Tianshan Dağları’nın güney ile kuzey kesimlerini bağlayan Dushanzi-Kuçar kara yolunun bir ucunda yer alan Kuçar, benzersiz manzaralarıyla turistleri adeta büyülüyor. Bu tarihi şehir İpek Yolu’nda önemli bir konuma sahipti.
Tarım Vadisi’nin kuzey kenarında bulunan Kuçar, kuzey tarafındaki Tanrı Dağları’ndan doğan birçok nehir sayesinde değerli su kaynaklarına sahiptir. Tarihi İpek Yolu’nda Kuçar, yeşil vaha medeniyetiyle ün kazanmıştı. Bir zamanlar Batı Bölgeleri’ndeki büyük şehirlerden biri olan Kuçar, iki yıldan fazla bir süredir devamlı gelişiyor. Yapılan kazılarda Qiuci tarihi kent kalıntıları ile Ming (1368-1644) ve Qing (1616-1912) Hanedanları’na ait eski kent alanından oluşan, 7,5 kilometrekarelik Kuçar tarihi kenti ortaya çıktı. Burada yeşil vaha kenti olan Qiuci son derece iyi korunmuş durumda.
Bir bakır para ve üzerindeki 2 dil
Qiuci dönemine ait bir bakır paranın üzerinde, Çince ile “Wu Zhu” ve arkasında ise Qiuci dili yazılıyor. Bu madeni para, Qiuci’deki paraların Han Hanedanı’nın para sisteminden etkilendiğini gösteriyor. Ayrıca, paranın biçimi de 2 bin yıl önce Han Hanedanı döneminde merkezi hükümetin, Qiuci bölgesi yönetimi üzerindeki etkisini gösteriyor.
Qiuci topraklarında zengin bakır yatakları vardı. Burada bakır ocağı açma ve metalürji tekniği uzun bir geçmişe dayanıyor. “Han Kitabı”nın Batı Bölgeleri cildinde bu konuyla ilgili kesin bir kayıt var. Han Hanedanı’ndan general Zhang Qian’ın imparator tarafından Batı Bölgeleri’ne gönderilmesiyle, Merkezi Ova’dan metalürji tekniği Batı Bölgeleri’ne tanıtıldı. Qiuci ise kendi kaynak avantajından yararlanarak, metalürji tekniği alanında oldukça iyi bir seviyeye geldi.
Yeraltında bir diyar
Kuçar'da, yeni kent merkezindeki işlek caddelerin altında, bin 600 yıldan daha uzun bir tarihe sahip yerleşim yeri saklı. 2007 yılında Kuçar’da yeraltı ticaret sokağı inşa edilirken, Wei-Jin (220-589) dönemine ait tuğlalı bir mezar keşfedildi. Mezarın biçimi ve içindeki oyma desenleri, aynı dönemde Merkezi Ova’daki mezarlardan hiç farklı değil.
Tamamen Merkezi Ova’ya ait mimari örnekler, merkezi hükümet ile Batı Bölgeleri arasındaki temasların, değişim ve entegrasyonun hiç kesilmediğini vurguluyor. Xinjiang’ın ilçe düzeyindeki tüm idari bölgeleri arasında Kuçar, en çok taşınmaz tarihi esere sahip olan bölge.
Merkezi Ova tarzındaki giysi ve aksesuarlarla Qiuci stili
Kuçar’ın banliyösünde bulunan, 5. yüzyılda açılan Kumtura Taş Mağaraları’nda Hint Gandhara ve Merkezi Ova’dan sanatları birleştiren duvar resimleri, yaratıcılık bir Qiuci stilini gösteriyor. Bazı duvar resimlerinde aynı anda Çince ve Uygurca kullanılıyor, renklendirme yöntemi ise tamamen Merkezi Ova’nın sanat özelliğini taşıyor.
Bir duvar resminde, Budalar Merkezi Ova’daki zengin ailelerden kadınların dış görünüşünde: topuz saçlı, omuzunda hafif iplik ve başında ise mücevherli taç...
Bin yıl önce, Qiuci’deki asil kadınların Merkezi Ova’daki giysi, aksesuar ve makyaj modasını takip etmeleri, taş mağaralardaki duvar resimlerinde açıkça görülebilmektedir.
