İpek Yolu'nda tarihi genetik bulgular: Dunhuang'da keşfedilen 25 antik genom

İpek Yolu'nun üzerinde yaşayan insanlar genellikle Çinliler, Orta Asyalılar, Persler, Araplar, Türkler, Moğollar ve diğer birçok etnik grup içeriyordu. Bu topluluklar arasında evlilikler, ticaret ve kültürel etkileşimler sonucunda karma ırklı bireyler ortaya çıkması muhtemeldi.

Çinli araştırmacıların son yayınladığı makaleye göre, Çin'in Gansu Eyaletindeki Dunhuang'da Wei (220-265) ile Tang (618-907) hanedanları arasında yaşayan 'karma ırklı' bireyler vardı ve bu gruplar antik İpek Yolu boyunca çeşitli kültürel etkileşimlere ışık tuttu.

İpek Yolu’nda 25 antik genomik veri bulundu

Dunhuang, tüccarların mallarını İpek Yolu boyunca taşımaları için önemli bir rota olan Hexi Koridoru'nda yer almaktadır. Şehir, en parlak döneminde yol üzerinde hayati bir merkez görevi görüyordu.

Arkeologlar, ilk kez Hexi Koridoru'ndan elde edilen 25 antik genomik veri örneğini topladı. Genetik veriler ve tarihsel kayıtlar, bölgedeki yoğun nüfus göçlerini ve kaynaşmalarını ortaya çıkardı.

Türkiye’den Çinli şirketlere yatırım karşılığı vergi muafiyeti: Çinli marka fabrika kuracak

Bir rapora göre, özellikle Wei döneminden ve Tang Hanedanlığından iki bireyin, yüzde 30 ila yüzde 50'si Avrasya'nın batı bölgelerinden gelen, Doğu ve Batı Avrasya kökenli bir karışımı gösteren genetik bileşenlere sahip 'çok etnik gruptan oluşan' olarak tanımlandı.

Bu iki bireyin her ikisi de, Avrasya'nın batı bölgelerindeki yerel erkek ve kadınların karışımına yönelik belirgin bir eğilim sergiliyor. Fudan Üniversitesi Arkeoloji Bilimi Enstitüsü'nden doçent Wen Shaoqing Global Times’a verdiği demeçte,  "Ayırt edici karışım, bunların ' Huji ' ile evlenen yerel Dunhuang erkeklerinin torunları olduklarını gösteriyor" dedi. O zamanlar Huji kelimesi genellikle Tang Hanedanlığı döneminde yabancı kadınları ifade ediyordu.

Bu antik genomik veriler, İpek Yolu'nun tarih boyunca çeşitli kültürleri bir araya getiren bir köprü olduğunu doğruluyor. Dunhuang'da bulunan 'karma ırklı' bireylerin genetik yapısı, bu bölgede gerçekleşen yoğun kültürel etkileşimleri ve göçleri yansıtıyor. Bulunan diğer antik genomik verilerin araştırması devam ediyor.

Çalışma, Fudan Üniversitesi Arkeoloji Bilimleri Enstitüsü’nün ‘Bilim Bülteni’ dergisinde yayınlandı.